เหมือนว่าเพิ่งเข้าใจว่ารักเธอมากมายแค่ไหน
ก็ตอนที่เธอจะไปไม่อยู่ข้างกันเหมือนวันเก่า
ยังจำทุกเรื่องดีๆ ที่เธอเคยมีให้กับฉัน
อาจเป็นเวลาที่มันช่างแสนสั้น
ที่เราเคยเดินเคียงข้างกัน แต่ฉันไม่ลืม
จะไม่ขอแรงดึงดูดใด
ให้ฉันโคจรรอบใคร ที่ไม่ใช่เธอ
จะยืนรอเธอตรงนี้
เผื่อวันไหนเธอกลับมา
จะเห็นว่าฉันยังรอ
ถึงรู้ถ้ารอให้เธอกลับมาหา
คงไม่เหลือน้ำตาให้ไหลรินต่อ
ถึงรู้ว่าเธอไม่เคยต้องการ
ถึงรู้ว่าฉันต้องทรมาน
อีกนานแสนนาน
แต่ฉันก็ยังจะทนต่อไป
เมื่อความรักยังมีอยู่เต็มหัวใจ
ภาพวันของเรายังวนอยู่รอบกาย
ยังคิดถึงหัวใจแทบสลาย
ในจักรวาลที่ฉันต้องการมีแค่เธอ
ก็เหมือนกับฉันเป็นบริวารที่ต้องการโคจรรอบเธอ ก็แค่เท่านั้น
ถ้าปล่อยให้ฉันนั้นลอยเคว้งคว้างโดยไม่มีเธอ ก็ไม่ใช่มั้ง
เพราะนับจากเธอหายไป บอกเลยตัวฉันก็ไม่ชินสักวัน
และนี่คือสิ่งที่ต้องเผชิญ พยายามก้าวข้ามแล้วก็ลืมมัน
เพราะต่อให้ฉันอยากลืม อยากลบมันออกจากหัวสักเพียงใด
แต่ก็ไม่เข้าใจตัวเองอยู่ดี ทำไมภาพเธอไม่หายไป
จะไม่ขอแรงดึงดูดใด
ให้ฉันโคจรรอบใคร ที่ไม่ใช่เธอ
จะยืนรอเธอตรงนี้
เผื่อวันไหนเธอกลับมา
จะเห็นว่าฉันยังรอ
ถึงรู้ถ้ารอให้เธอกลับมาหา
คงไม่เหลือน้ำตาให้ไหลรินต่อ
ถึงรู้ว่าเธอไม่เคยต้องการ
ถึงรู้ว่าฉันต้องทรมาน
อีกนานแสนนาน
แต่ฉันก็ยังจะทนต่อไป
เมื่อความรักยังมีอยู่เต็มหัวใจ
ภาพวันของเรายังวนอยู่รอบกาย
ยังคิดถึงหัวใจแทบสลาย
ในจักรวาลที่ฉันต้องการมีแค่เธอ
ภาพวันของเรายังวนอยู่รอบกาย
ยังคิดถึงหัวใจแทบสลาย
ในจักรวาลที่ฉันต้องการมีแค่เธอ